Rozdział 6 Częściowo spełnione marzenie :)

Dojeżdżaliśmy do miejsca koncertu. Tylko ktoś o moim rozumku a`la Kubuś Puchatek może słuchać piosenek, które za niedługo usłyszy na żywo. Rozdzwoniła się moja komórka. Dzwoniła Olivia. Wczoraj wieczorem zdążyłam powiadomić ją o naszym wyjeździe i dowiedziałam się, że spotkamy się na miejscu.

- Hej Livie ! – przywitałam się.

- Hej Mary ! Jedziesz na koncert, tak ?

- Jasne, już dojeżdżamy.

- Super ! Julie też będzie namówiłam ją, więc się poznacie.

- Mega ! Zdzwonimy się na miejscu, ok.?

- Ok.! Do zobaczenia!

- Paa – rozłączyłam się.

- Co jest  ? – siostra spojrzała na mnie znudzonym wzrokiem. Wyjaśniłam jej o co chodzi, a ona nie skomentowawszy tego w żaden sposób, wróciła do wyglądania przez okno.

****

- Mary tutaj ! – ktoś na mnie krzyknął. Obejrzałam się i zobaczyłam Olivię. Obok niej stała uśmiechnięta blondynka z obowiązkową białą wstążeczką na nadgarstku.

- To jest Julie. – Livie przedstawiła mi koleżankę. – A gdzie twoja siostra  ?

- Zobaczyła kogoś znajomego i mamy zobaczyć się po koncercie.

- To idziemy? Wiem, że wy już widziałyście chłopców ale ja jeszcze nie.  – wtrąciła Julie. Zgodziłyśmy się i ruszyłyśmy w stronę chłopaków, których zaskakująco dobrze było widać. Z przeciwnej strony zbliżały się do nich nasze ukochane koleżanki z klasy. Oni jednak szepcząc coś do siebie ruszyli w naszym kierunku.

- Hej! – Leo wyciągnął rękę w moim kierunku – Gdzie zgubiłaś siostrę  ?

-  Zgubić na pewno zgubiłam, ale gdzie… ? – udałam, że się zastanawiam.

-  W takim razie pójdę jej poszukać. – I ku mojemu zdziwieniu pomachał nam i oddalił się. Julie i Olivia zadowoliły się zdjęciami z Charlim.

- A teraz na chwilę porwę wam koleżankę. – uśmiechnął się i nim zdążyłam się zorientować straciłam je obydwie z oczu. Bynajmniej nie narzekałam, bo teraz widziałam twarz blondyna.

- Jak u was ? – zapytał przyglądając mi się z troską.

- Dajemy radę. – odpowiedziałam rozumiejąc że chodzi o mamę. – Teraz mieszkamy u cioci. Na stałe.

- Poznałyście już kogoś ?

- Wczoraj byłyśmy na dniach otwartych. Olivia, Julie i Percy na razie się do mnie normalnie odnoszą. Reszta mnie wykluczyła, tylko dlatego że jestem Bambino. Nie rozumiem tego –Pożaliłam się Charliemu.

- Ja też nie. – westchnął ciężko.  – Ale niektórzy już tacy są. I rozumiem, że już wiesz o tym ,że mieszkamy teraz w jednym miejscu.

- Tak powiadomiono mnie – odpowiedziałam z uśmiechem.

- Charlie, gdzie ty się podziewasz musimy iść ! – rozległ się głos Leondre.

- Tutaj jestem – blondyn pomachał w jego kierunku.

- Zaraz zaczynamy.

- To zaraz przyjdę.

- Leo, widziałeś Natkę ? – wtrąciłam się.

- Tak, rozmawiała z jakimś chłopakiem – Wydawało mi się, czy on posmutniał ?

Charlie najwyraźniej też to zauważył.

- Idź już – zwrócił się do Leo. – Za 10 minut cię dogonię.

Brunet ruszył w kierunku sceny, a Charlie nachylił się nade mną.

- Widzimy się jutro w parku ? Tak o 4 po południu ?

- Jasne ! – odpowiedziałam, czując że się rumienię.

- Czyli do jutra . – nachylił się i poczułam najpierw jego oddech, a potem wargi na swoim policzku.

- Do jutra – szepnęłam, zapewne rumieniąc się jeszcze bardziej. Charls odszedł śladami Leo z szerokim uśmiechem.

A ja stałam tam, gdzie mnie zostawił, nie mogąc, ani nie chcąc się ruszyć.

- No w końcu cię znalazłyśmy – Olivia chwyciła mnie nagle za ramię.

- Wszystko w porządku ? Blada jesteś – Julie przyjrzała mi się badawczo.

- Tak. Nie. Nie wiem – odpowiedziałam nie skupiając się na pytaniu.

Dziewczyny wywróciły oczami i pociągnęły mnie w kierunku sceny.

****

Koncert dobiegł końca. Olivia urwała się trochę wcześniej, a Julie miała wracać z nami. Wyciągnęłam telefon i wykręciłam nr siostry.

- Gdzie jesteś ? – zapytałam gdy odebrała.

- Przed wejściem.  Zadzwoniłam już po ciocię.

- Ok. Ja i Julie już idziemy w twoim kierunku.

Po 5 minutach zobaczyłyśmy Natkę, jak zawsze ze spuszczoną głową i wzrokiem wlepionym w ekran. Ciekawe jaką ona ma baterię, bo chyba jeszcze nigdy nie widziałam, żeby ładowała komórkę. Dobrnęłyśmy do niej i stuknęłam ją w ramię. Podniosła głowę.

- O, dobrze, że jesteście. Julie poczekasz chwilę ? Muszę chwilę pogadać z siostrą. – Nati spojrzała na mnie uważnie. Blondynka skinęła głową, a my odeszłyśmy kilka kroków.

- Mam dobrą wiadomość. Jutro mam spotkać się z Leo w kawiarni. Tak około 16.

- A ja o tej samej porze z Charlim. – uśmiechnęłam się. – Zobaczysz, wszystko się jeszcze ułoży.

- Mam nadzieję.

- Dziewczyny ! Wasza ciocia już tu jest ! – krzyknęła na nas Julie. Razem z Natką ruszyłyśmy w stronę samochodu. Julie zajęła przednie siedzenie, a my dwie tylne. Nie pamiętam, jak ruszyłyśmy. Najwyraźniej usnęłam.

Kochani ! Mamy już VI rozdział :) Następny powinien pojawić się w sobotę wieczorem, lub w niedzielę do południa. Koniecznie dawajcie znać, jak Wam się podoba. Aha, bym zapomniała ! Rozdział ten powstał w przyśpieszonym tempie, dzięki Juli K. , której bardzo dziękujemy. 

///// Mary <3