Rozdział 22 Wożę się mega autem ^^

Zycie jest ciężkie. A już w szczególności kiedy musisz iść do szkoły we wakacje i jakby tego było mało wstać o tak nie ludzkiej porze jaką jest godzina 7. Spojrzałam na zegarek i po chwili dopiero zakontaktowałam że jest godzina 7:20. To co że na 8 mam do szkoły. To co że muszę się ogarnąć w 15 minut. To co że nie mam kurwa najmniejszego pojęcia jak ja się tam dostane. Ale no cóż… życie jest ciężkie. Poszłam do łazienki i ogarnęłam się błyskawicznie. Wybrałam ciuchy i się przebrałam.

Gotowa poszłam na śniadanie. Przy stole zastałam (niestety) ojca.

- Witaj ojcze. – wzięłam jabłko z miski stojącej na stole.

- Dzień dobry Natalio. Jak spałaś. – nie odwracał głowy z nad gazety.

- Dobrze dziękuję. Możemy jechać do szkoły. – nie zwraca na mnie uwagi… jeszcze tego pożałuje.

- Oczywiście. – w końcu się pofatygował i na mnie spojrzał i to dość wymownie, ale nic nie powiedział. – W  takim razie szybko. Spieszy mi się trochę. – uśmiechnął się.

- Naturalnie – odwzajemniłam gest.

Wyszliśmy na zewnątrz gdzie stał zaparkowany samochód. Stanęłam jak wryta. Gdy ojciec zorientował się że nie idę odwrócił się i na widok mojej miny uśmiechnął się.

- Ferrari f430

- Nieźle.

- Jedźmy bo się spóźnimy.

- Tak ojcze.

  Łoł nieźle mój ojciec ma gust jeśli chodzi o samochody. Może zabawię tu troszkę dłużej…

- Aha i jeszcze jedno.  Chciałbym żebyś przemyślała sprawę dotyczącą środka komunikacji w jaki będziesz dostawała się do szkoły.

- Ty nie będziesz mnie zawoził ? – spytałam jak idiotka.

- Niestety, skarbie nie będę miał czasu.

- Dobrze ojcze zastanowię się nad tą kwestią.

Dotarliśmy na teren szkoły. Z zewnątrz wyglądała normalnie. Nie ma co. Ciekawe co będzie w środku...

- Przyślę po ciebie kogoś skarbie. Miłego dnia.

-I nawzajem tato. – zamknęłam drzwi. I dopiero teraz do mnie dotarło co tak naprawdę powiedziałam. Czy ja naprawdę nazwałam go tatą ? Osobę która zostawiła mnie kiedy byłam mała. Osobę, która nie odzywała się do mnie przez 15 lat. Wychodzi na to, że tak. Ruszyłam w stronę szkoły w zamyśleniu o tym jak to jest ze mną i z moim ojcem. Doszłam do wniosku, że muszę się nad tym poważnie zastanowić.

Ku mojemu zdziwieniu szkoła była pełna

- Hej jestem Mike. – przede mną wyrósł  chłopak, średniego wzrostu, z niepoukładanymi włosami.

- Cześć,  Natalia. -  w końcu trzeba znać kogoś w tej szkole.

- Jestem z komitetu, mam za zadanie oprowadzić cię po szkole i wyjaśnić ci jakie zasady tu panują.

- Dobra… wiesz wielkie dzięki ale…

- Nie ma żadnego ale.  Choć. – pociągnął mnie za ramię w stronę korytarza.

- To tak na początek tu jest twoja szafka. Możesz z nią robić co chcesz, pryozdabiać, malować…

- Okej dobra kapuje.

- Świetnie szyfr masz na kartce. – podał mi świstek papieru.

- Co dalej ? – zapytałam

- Twój plan lekcji.

- Co z nim ?

- Musisz się zameldować w sekretariacie.

- Ech… gdzie to –  już jestem zrezygnowana.

- Widzisz i dlatego ja tu jestem ! – wygląda na zadowolonego.

- Chodźmy im prędzej to załatwimy tym lepiej.

- No to dalej. – ruszyliśmy dalej. Sekretariat znajdował się na następnym piętrze na po prawej stronie na końcu korytarza.

- Dzień dobry, przyprowadziłem nową. – zaczął Mike.

- O witaj Mike, a ty pewnie musisz być Natalia.

- Tak miło mi.

- Oto twój plan lekcji w razie jakiś pytań masz Mike i mnie. Powodzenia.

- Dziękuję – uśmiechnęłam się. Jezu czy tu wszyscy tacy mili ?

-  No a więc to wszystko tutaj choć pokaże ci gdzie masz pierwszą lekcje.

A co z pozostałymi ?

- Chyba i tak nie mam wyboru.

- Nie, nie masz – zaśmiał się

Wyszliśmy ze sekretariatu i tym razem poszliśmy w lewo. W stronę Sali biologicznej z tego co udało mi się przeczytać.

 - O cześć Eliot – nagle powiedział Mike. Podniosłam głowę z nad kartki.

- A tak tylko czekałem aż się spotkam – zaśmiał się

- Masz racje sądziłam, że to ty będziesz w komitecie powitalnym – pokręciłam głową.

- Zaraz to wy się znacie ?! – prawie wykrzyknął Mike.

- Tak, to moja kuzynka.

Mike spojrzał na mnie dziwnie.

- Tsa.

- To może ja dokończę oprowadzanie ? – zaproponował Eliot.

- Jestem za – ożywiłam się .

- Dobra to do następnego – przez chwile jakbym obaczyła grymas na jego twarzy.

- Tak więc, jak ci się u nas podoba ? – zapytał.

- Zdziwiło mnie że jest tutaj aż tak dużo ludzi.

- Pocieszę cię że to tylko połowa. Jedni kiblują, drudzy się uczą, trzeci grają w football, a czwartym się nudzi.

- A ty do jakiej grupy należysz ?

- Nudzi mi się, a z resztą chciałem cię lepiej poznać. Nie ma tu zbyt dużo ludzi, którzy są w  porządku.

- Sądzisz, że ja jestem ?

- Babcia mówi, że tak. Bardzo lubiła twoją matkę.

- Yyy… babcia ?

- Tak, ojciec ci jej nie przedstawił ? W sumie nic dziwnego nie lubią się.

- Mam babcię, to już i tak dla mnie wielki szok.

- Jeśli chcesz zaprowadzę cię do niej po szkole.

- Jestem za.

Rozległ się dzwonek.

- Co teraz masz ?

- Wychodzi na to że biologię.

- Świetnie ja też.

W sumie nie jest aż tak źle. Mam kuzyna który jest w miarę spoko. Mike, z którym da się wytrzymać. Jak na początek to i tak dobrze.

Nauczycielem od biologii okazał się ciemnoskóry młody mężczyzna.

- Natalia tak ?

Pokiwałam głową.

- Poczekaj aż wszyscy wejdą chcę cię przedstawić.

Ech… i znowu występ publiczny.

- Witam wszystkich. To jest wasza nowa koleżanka Natalia.

Kurde jak do małych dzieci.

- Powiedz nam coś o sobie.

- Przyjechałam z Wielkiej Brytani, wcześniej mieszkałam w Polsce. Mogę już usiąść ?

- Tak zajmij swoje miejsce.

***

Nauczyciele gadali i gadali… aż w końcu dzień się skończył. Wychodziłam ze szkoły gdy zaczepił mnie Mike z Eliotem.

- Ej Natalia ! – zaczepił mnie Mike.- Idziemy na plaże. Poznasz ludzi i w ogóle. Idziesz z nami.

Mam iść na plaże i pokazać się w stroju kąpielowym. Ja dziękuję.

- Nie dzięki…

- No weź !- nalegał Eliot. – Przecież jesteś ładna nie masz się czego wstydzić.

Okej…

- Nie lubię się pokazywać w bikini.

- Prosimy, no wiesz tak ładnie prosimy ! – Mike mnie dobija.

- No dobra, ale potem pójdziecie ze mną na imprezę.

- Okej załatwione. 

A więc tak Mordeczki. Mamy kolejny rozdział. W KOŃCU !!! Mówi się że w wakacje jest dużo czasu... Nie wierzcie tym brednią.  Za ten rozdział dziękujcie Asi J (Kolejny przestępca pierwszego stopnia:D) która pomogła mi wymyślić fabułę, a jak się rozpisałyśmy to wyszło na jeszcze jeden rozdział xD

Z godnie z obietnicami robimy KONKURS. Tak to jest ta niespodzianka xD

Są dwie możliwości. 

~ Wymyślić nazwę dla czytelników bloga.

~ Wybrać jak najbardziej zajebisty i wyzywający strój na imprezę na plażę. 

Pierwszy wariant jest od Marianny drugi ode mnie. 

NAGRODĄ jest napisanie rozdziału razem z nami  w zależności który wariant wybierzesz.  Marianna mnie za to zamorduje bo miał być tylko jeden ale ja muszę być inna <3 

Piszcie nazwy, lub wklejajcie linki/ obrazki w komentarzach lub na facebooku. Pozdrowionka i niech Hakuna Matata da wam wenę. 

Pietruha